Oorzaken en symptomen van piroplasmose bij geiten, behandeling en preventie
Door teken overgedragen ziekten worden gediagnosticeerd bij geiten tijdens het warme seizoen en in bepaalde regio's. De oorzaak van ziekten zijn niet de teken zelf, maar de micro-organismen die in hun lichaam leven en, wanneer ze worden gebeten, het lichaam van herkauwers binnendringen. Overweeg de oorzaken en symptomen van piroplasmose bij geiten, de diagnose van de ziekte en de therapie, wat er moet worden gedaan om het ontstaan van de ziekte bij huisdieren te voorkomen.
Oorzaken van de ziekte
De veroorzakers van piroplasmose zijn de protozoa Piroplasma ovis. De ziekte is seizoensgebonden en treedt op tijdens het broedseizoen voor mijten (mei-augustus). Het is geregistreerd in de zuidelijke regio's. Geiten lijden aan pyroplasmose, vaak in combinatie met babesiose, die wordt veroorzaakt door een vergelijkbare soort parasiet - Babesia ovis. Protozoa worden gedragen door Rhipicephalus bursa-teken. De ziekte is typisch voor geiten, schapen, koeien, paarden. Dieren van alle rassen zijn ziek, vanaf een jaar oud. Jonge dieren worden zelden ziek.
Protozoa parasiteren in de erytrocyten van dieren, ze komen daar terecht na een tekenbeet. Bij teken worden ze in speeksel aangetroffen.
Ziektesymptomen
Piroplasmose is acuut en subacuut, zelden chronisch. Na infectie van dieren in de wei duurt de incubatietijd van piroplasmose 1-2 weken. De eerste tekenen van een ziekte die zich al begint te ontwikkelen, zijn een stijging van de temperatuur tot 42,4 ° C, depressie en een afname van lichamelijke activiteit. Dieren bewegen weinig, liggen meer op schaduwrijke plekken, reageren slecht op wat er gebeurt. Hun ademhaling en polsslag worden frequenter, spiertrillingen worden waargenomen. De melkgift bij melkende personen neemt af. De slijmvliezen worden eerst rood, maar na een paar dagen worden ze bleekgeel.
Het werk van het litteken vertraagt aanvankelijk, stopt 4-5 dagen. De ontlasting is droog, maar bedekt met slijm, soms is er bloed op te zien. De urine is aanvankelijk geel en troebel, maar kan daarna rood worden. Bij voorheen zieke personen, met herhaalde infectie, kan de ziekte een chronisch stadium worden. Bij exacerbaties worden hun temperatuurstijgingen, oedeem, cachexie en depressie opgemerkt.
Diagnostiek
De diagnose is gebaseerd op bloedonderzoeken. In monsters van pyroplasma worden ze pas gevonden na het verschijnen van tekenen van de ziekte bij zieke personen - temperatuur.
Houd bij het stellen van een diagnose rekening met het seizoen en de regio waar de teken kunnen leven. Piroplasmose onderscheidt zich van leptospirose, miltvuur en anaplasmose vanwege vergelijkbare symptomen.
Pathologische veranderingen in piroplasmose bij dode dieren - vermagering, bleekheid en geelheid van de slijmvliezen. Vergrote milt en nieren met gestippelde bloedingen onder de capsule. Het hart is bleek, ook vergroot, bloedingen in het epicardium of myocardium. De lever is ook vergroot, geelzuchtig, kleikleurig, weefsels worden gemakkelijk gescheurd. De wanden van de darmen zijn verdikt en ook bedekt met bloedingen. Uitgieten van bloed wordt aangetroffen op de sereuze membranen van organen.
Behandeling van piroplasmose bij geiten
Na het identificeren van zieke individuen, moeten alle geiten de temperatuur meten. Degenen die het hebben verhoogd, worden intramusculair geïnjecteerd met een 7% -oplossing van "Azidin" of "Berenil". De dosering is 0,0035 g / kg. Azidine kan worden vervangen door een 1% -oplossing van hemosporidin. Het medicijn wordt subcutaan toegediend in een volume van 0,5 mg / kg.
De volgende dag wordt de temperatuur weer gemeten. Dieren met waarden boven 40 ° C worden opnieuw geïnjecteerd. Personen met een normale temperatuur worden 3-4 dagen geobserveerd, als er gedurende deze tijd geen veranderingen zijn, worden ze vrijgegeven aan de rest van de geiten.
Patiënten voor de behandelingsperiode worden gescheiden van gezonde en in een aparte geitenstal geplaatst. De kamer moet koel zijn. Dieet - gras en wortels, zoet water. Bovendien wordt vitamine B12 in voedsel geïnjecteerd of geïnjecteerd, omdat tijdens pyroplasmose een tekort aan deze stof wordt gevormd.
Aanvullende medicijnen om de systemen en organen van zieke dieren te onderhouden - cafeïne om de hartactiviteit te stimuleren (oraal of subcutaan), om het werk te stimuleren en de darmen te reinigen - laxeermiddelen en klysma's. De dosering van alle medicijnen en het behandelingsregime moet door een dierenarts worden bepaald, u kunt uzelf niet behandelen.
Ongewenste gevolgen
Zonder behandeling is piroplasmose een dodelijke ziekte. De duur is 5-10 dagen. De dood van geiten kan 60-80% bedragen. Maar zelfs met therapeutische ondersteuning verloopt het herstel traag. Zelfgenezing komt niet voor. Traditionele behandelingsmethoden zijn niet effectief. Herstelde dieren krijgen niet-steriele immuniteit, die een jaar aanhoudt. Er is geen langdurige immuniteit, dat wil zeggen dat geiten in theorie elk seizoen kunnen worden geïnfecteerd met piroplasmose.
Voorzorgsmaatregelen
Als geiten grazen op weilanden waar gevallen van piroplasmose zijn geweest, worden de dieren in acaricide baden gebaad of besproeid. Als er veel teken op de site zijn, worden dergelijke behandelingen elke anderhalve week uitgevoerd.
Als u in de zomer geiten op weilanden houdt, probeer dan in het voorjaar geiten in te halen, voordat teken in het imago-stadium verschijnen. Als er nieuwe dieren worden gekocht, worden ze in quarantaine geplaatst, onderzocht en krijgen ze Azidin. Preventieve maatregelen in de vorm van de behandeling van geiten met acariciden zijn de belangrijkste methode om de ziekte te bestrijden. Het is beter om de huiden van dieren periodiek te wassen of handmatig te verwerken dan ze gedurende lange tijd te behandelen.
Geiten lijden aan pyroplasmose van de late lente tot de herfst, op die plaatsen waar de aanwezigheid van teken wordt opgemerkt. Dit zijn kleine parasieten, die moeilijk te zien zijn op het lichaam van het dier. Ze voeden zich niet alleen met het bloed van herkauwers, maar kunnen ze ook nog meer kwaad doen - door een dodelijke ziekte te infecteren. Als het niet mogelijk is om geiten te laten grazen op weiden die vrij zijn van parasieten, moet u ze vaker onderzoeken en ze ter preventie behandelen met acaricide preparaten.
