Oorzaken en symptomen van erysipelas van varkens, behandelings- en preventiemethoden
Biggen worden al op jonge leeftijd blootgesteld aan verschillende infecties en virussen, waardoor het aantal biggen aanzienlijk kan verminderen. Een van de meest voorkomende ziekten is de erysipelas van varkens. Om complicaties te voorkomen, moet elke boer de voorzorgsmaatregelen en nuances van preventie kennen.
Beschrijving en gevaar van de ziekte
Erysipelas is een infectieziekte die in acute vorm of chronisch in de vorm van enzoötische uitbraken voorkomt. Personen van 3 maanden tot een jaar lopen het grootste risico op infectie. Uitbraken van infectie zijn niet alleen mogelijk bij biggen, maar ook bij kalkoenen, lammeren, fazanten en eenden.
De ziekte verspreidt zich sinds de oudheid, maar de manifestatie ervan werd eerder aangezien voor andere infecties, waaronder miltvuur. Dit komt doordat de externe symptomen op elkaar lijken. Nu wordt de infectie gevonden in Rusland en een aantal Europese landen. Erysipelas beslaat vaak grote gebieden en veroorzaakt aanzienlijke economische schade aan boerderijen.
Bronnen van erysipelas
De bron van de ziekte wordt vaak in de natuur gevonden. Verontreinigde grond of slachtproducten van dieren kunnen bijdragen aan de verspreiding. De veroorzaker is een bacterie die zich in korte tijd kan aanpassen aan een nieuwe habitat. De microbe ontwikkelt zich in voedingsbodems en transformeert zijn eigenschappen. De eigenaardigheden van de microbe zijn het vermogen om in een roerloze toestand te bestaan zonder sporen en capsules te vormen. Ook kenmerkt de bacterie zich door een hoge weerstand tegen invloeden van buitenaf, waardoor hij lang in bodem, vloeistof of mest kan blijven.
Bovendien is het virus vatbaar voor warmtebehandeling en ontsmettingsmiddelen.
Omdat het aardoppervlak vaak een bron van infectie is, is erysipelas van varkens seizoensgebonden. In de regel treden uitbraken van infectie alleen op tijdens warme periodes van het jaar. Na infectie worden klinisch zieke personen drager van het virus en verspreiden ze microben samen met afvalproducten. Er is ook een risico op ziekte zonder externe penetratie van het virus als onder stress een latente infectie wordt geactiveerd bij varkens.
Vormen van de ziekte en bijbehorende symptomen
Varkenserysipelas neemt verschillende vormen aan, die elk worden gekenmerkt door bepaalde symptomen. Om de vorm van de ziekte te bepalen aan de hand van de toestand van de dieren, wordt aanbevolen dat u vertrouwd raakt met de nuances van het beloop van alle mogelijke vormen.
Bliksemsnel
In de praktijk is de bliksemvorm zeldzaam. De karakteristieke kenmerken van dit formulier zijn onder meer:
- een sterke stijging van de lichaamstemperatuur;
- hartzwakte;
- algemene depressie.
Met een razendsnel verloop van de ziekte kunnen individuen niet worden behandeld. De dood van vee vindt 10-12 uur na infectie plaats.
Scherp
De acute vorm wordt vaker fulminant waargenomen en wordt gekenmerkt door de manifestatie van bloedvergiftiging. Besmette personen weigeren voedsel, ze beginnen te braken of constipatie. Als gevolg van het verzwakte werk van het hart bestaat de mogelijkheid van longoedeem, cyanose van de buik, keelhuid en nek. Op de huid kunnen roze vlekken ontstaan. Om met de juiste behandeling te beginnen, moet u een differentiële diagnose stellen. Anders sterven geïnfecteerde individuen binnen een paar dagen.
Subacuut
De meest voorkomende is de subacute vorm van erysipelas. Bij zeugen en jonge dieren manifesteert het zich door de volgende symptomen:
- verlies van eetlust;
- verergering van de dorst;
- warmte;
- huiduitslag;
- zwakheid.
De duur van de ziekte is 1-1,5 weken. Onder gunstige omstandigheden is herstel na 2-3 dagen mogelijk.
Chronisch
De chronische vorm komt voor bij een gevorderde ziekte en manifesteert zich door schade aan interne organen. Als gevolg van een infectie worden grote delen van de huid rood, dicht en bestaan uit necrotische korst. De duur van de ziekte kan enkele maanden zijn, tijdens welke er een geleidelijke afstoting van weefsels is door verval.
Varkens die lijden aan een chronische vorm van infectie vertragen in ontwikkeling en groei, daarom worden ze vaak geslacht. Om de chronische vorm van erysipelas te diagnosticeren, worden delen van het buisvormige bot, de lever, de nieren en de milt onder laboratoriumomstandigheden geanalyseerd.
Veranderingen in het lichaam na overlijden
Met de snelle progressie van de ziekte hebben externe symptomen niet altijd de tijd om te verschijnen. In dergelijke situaties is het mogelijk om de infectie pas na de dood van de varkens te detecteren. Na dissectie van geïnfecteerde personen is het vaak mogelijk om herhaalde bloedingen, longoedeem en hyperemie te detecteren.
Als dieren abrupt sterven als gevolg van erysipelas, moet u de lijken voor onderzoek overbrengen naar specialisten om het resterende vee te beschermen.
Methoden voor ziektebestrijding
In de latere stadia kunnen erysipelas van varkens niet worden behandeld, daarom worden de varkens, wanneer de infectie gevorderd is, naar de slacht gestuurd. Om het verlies van de kudde te verminderen, moet de varkenshouder de infectie vroegtijdig identificeren en onmiddellijk behandelen.
Apotheek producten
Onder de medicijnen tegen erysipelas van varkens wordt serum gebruikt, dat bij infectie wordt gecombineerd met een grote dosis penicilline. Neem bij de behandeling van dieren met antibiotica, waaronder bicilline en penicilline, 10-20 duizend eenheden per 1 kg dierlijk gewicht en los de stof op in het serum, waarbij u zich aan de volgende verhoudingen houdt:
- 5-10 ml serum voor jonge dieren;
- 30-60 ml voor varkens met een gewicht tot 50 kg;
- 50-75 ml voor personen die meer dan 50 kg wegen.
Alleen steriele oplossingen kunnen worden toegediend. Ze worden tweemaal per dag intramusculair in het gebied achter het oor geïnjecteerd.
Folkmedicijnen
Folkmethoden maken het mogelijk om de toestand van een besmet dier thuis te verlichten voordat het naar een dierenkliniek gaat. Als u tekenen van infectie hebt opgemerkt, moet u de kamer desinfecteren en het zieke varken isoleren van de rest van het vee.
Om varkens te behandelen, moet u een fles azijnessence in een emmer water verdunnen, een dikke doek in de oplossing laten weken en de geïnfecteerde dieren afdekken. Als de varkens constipatie hebben, wordt een klysma gedaan met een zeepoplossing in een hoeveelheid van 1-2 liter. Rode vlekken op de huid van dieren worden bestrooid met gemalen krijt en een verband van rode stof wordt aangebracht.Het kompres verlicht geleidelijk zwelling en pijn. Een kompres van duizendblad en een gouden bal hebben een soortgelijk effect.
Is het oké om het vlees van zieke varkens te eten?
Dierenartsen verbieden het eten van vlees van varkens die erysipelas hebben gehad niet. Om te voorkomen dat de infectie negatieve gevolgen heeft voor een persoon, is het voldoende om het vlees eerst te desinfecteren door een grondige warmtebehandeling.
Ondanks de veiligheid eten veel mensen het vlees van zieke dieren niet, omdat ze zien hoe de infectie zich manifesteert en zich ontwikkelt. In de meeste situaties worden vleesproducten verkocht aan vleesverwerkende bedrijven voor verwerking tot worst, omdat de brandpunten van ziekten daarin absoluut onzichtbaar zijn.
Voorzorgsmaatregelen
Meestal bestaat preventie uit het regelmatig handhaven van de immuniteit van dieren. De meest effectieve soorten worden als BP-2 beschouwd en zijn bestand tegen erysipelas en pest. Als het erysipelas-virus erin is geslaagd om de varkenshouderij binnen te dringen, moet een reeks maatregelen worden genomen. Inclusief:
- Beperkingen instellen voor de export en import van nieuwe varkens.
- Isoleer geïnfecteerde varkens en ga naar een dierenkliniek.
- Pas het vaccin toe op het resterende vee en controleer hun welzijn dagelijks.
- Desinfecteer de gebouwen en aangrenzende ruimtes, drinkbakken en dierenverzorgingsapparatuur.
Het verbod op in- en uitvoer van producten werd pas enkele weken nadat het laatste varken hersteld was van de boerderij opgeheven. Tijdens deze periode wordt het aantal dode varkens en de aanwezigheid van vaccinaties bij gezonde varkens gecontroleerd. Ook wordt gecontroleerd of het hok schoon is en in de gebieden waar gelopen werd.
