Tunbergia kweken uit zaden en buitenverzorging, de 7 beste soorten
Spectaculaire tunbergia is in staat om het aangrenzende gebied te versieren, zich om hekken, hekjes, tuinhuisjes, muren van huizen te wikkelen. Met deze functie kunt u de plant met succes gebruiken bij de constructie van verschillende landschapssamenstellingen. De cultuur is veelzijdig in gebruik, omdat hij zowel in de tuin als binnenshuis kan groeien. Thunbergia, gekweekt uit zaden, verrukt voorbijgangers met zijn heldere bloei en zal geen enkele teler onverschillig laten.
Botanische kenmerken van de plant
Thunbergia is een kruid dat behoort tot de familie Acanthus. Er zijn eenjarige en meerjarige soorten die het vaakst in de volle grond worden gekweekt. De plant is genoemd ter ere van de natuuronderzoeker uit Zweden en ontdekkingsreiziger Karl Peter Thunberg, die met bijzondere belangstelling de flora en fauna van Zuid-Japan en Afrika bestudeerde. Inwoners van Europese landen prijzen een andere naam voor tunbergia - Black Suzanne, omdat er in het midden van de bloem een kijkgaatje is met een donkerpaarse tint.
In een jaar kan de cultuur 2-8 m lang worden. De plant onderscheidt zich door een sterk wortelstelsel en vertakte grondscheuten. De bladeren hebben een ovale vorm, een groene tint en kleine reliëfnerven, korte bladstelen, tegenover elkaar gelegen op de weefstengel.
Het blad kan zowel een gladde als een gekartelde rand hebben, evenals een klein aantal trichomen op de achterkant van het blad. De diameter van de kelk van de bloem is 4 cm en de knop zelf bestaat uit 5 brede bloembladen, afzonderlijk op de steeltjes. De kleur van bloemen kan heel divers zijn, van wit tot rood.
Na de bloei wordt een vrucht gevormd - een doos met zaden met een diameter van 4 mm, langwerpig van vorm met een ruwe bruine schil.
Groei gebied
Tunbergia groeit in de Aziatische en Afrikaanse tropen en bezet vanwege zijn grootte een enorm grondgebied. Ondanks dat deze breedtegraden niet verschillen in een gematigd landklimaat, wortelt de plant probleemloos in de tuin.
Thunbergia in landschapsontwerp
Tunbergia ziet er geweldig uit in een enkele aanplant zonder het gebruik van andere planten.Er kunnen meerdere struiken naast worden gekweekt, die elkaar aanvullen met kleurschakeringen. Het gaat goed met fuchsia, asperges. Thunbergia wordt gebruikt om composities samen te stellen met planten zoals klimop, zoete erwten, kamperfoelie.
Ook is cultuur in staat om lelijke delen van muren te maskeren en balkons te versieren. Maar het struikgewas van een tropische vaste plant wordt gebruikt om heggen te maken, en priëlen, percelen zijn versierd met bloempotten, potten.
De beste soorten en variëteiten van tunbergia
Gecultiveerde wijnstokken worden vertegenwoordigd door de volgende meest voorkomende soorten en variëteiten.
Gevleugeld (Thunbergia alata)
Een heldere klimplant, de maximale hoogte kan meer dan 2 meter bereiken. Kleine bloemen met een diameter van 3-4 cm van crèmekleurige schaduw met een donkerbruine omtrek bloeien op lange steeltjes. De bladeren zijn eivormig, met kleine inkepingen aan de randen. De soort verdraagt de zon niet goed en geeft in de meeste gevallen de voorkeur aan halfschaduw.
Geurig
Klimmende struiken van tunbergia, die groeien tot 6 m in de volle grond en tot 2 m in binnenomstandigheden. Geribbelde stengels met trichomen, bladeren zijn groot, hartvormig, tegenover elkaar gelegen. De bloemen staan solitair in de bladoksels.
Grootbloemige grandiflora of blauw
De cultuur onderscheidt zich door de aanwezigheid van grote steeltjes, krachtig en sterk vertakt. Het belangrijkste kenmerk is dat de plant wintergroen is en in kleine hoeveelheden vingervormige bladeren heeft. Tunbergia-bloemen worden verzameld in trosvormige bloeiwijzen en kunnen een grote verscheidenheid aan tinten hebben.
Buttiscombe
Tunbergia Bittiscomba ziet eruit als een hoge klimmende liaan die betrouwbare ondersteuning nodig heeft. De elliptische bladeren zijn heldergroen van kleur, in de oksels waarvan grote bloemen met een blauwpaarse tint. De vorm van de bloem lijkt op een langwerpige buis van een kleine en grote keelholte, waarvan het binnenste deel geel is.
Mysore of Mizoren
Wintergroene liaan tot 6 m hoog. De stijve stengel van tunbergia is gedeeltelijk bedekt met lange bladeren. Clusters van hangende bloeiwijzen, bloemen met een ongebruikelijke vorm, vergelijkbaar met de open mond van een slang die zich voorbereidt om aan te vallen.
Tweekleurig
De variëteit verschilt doordat het rechtopstaand en klein is. De maximale struik groeit tot 1,5 m hoog, wordt gekenmerkt door uitgespreide en dunne gefacetteerde takken. Grote bloemen van tunbergia tot 7 cm lang, hebben de vorm van een buis met een delicate blauwe kleur aan de binnenkant met witte strepen langs de contour en een gele kleur aan de buitenkant.
Suzanne met zwarte ogen
Tuinders cultiveren Tunbergia als een klimmende liaan of een rechtopstaande struik. Verschilt in een grote verscheidenheid aan kleuren, maar het kenmerkende kenmerk is een donkere kern.
Optimale omstandigheden voor groei en bloei
Felle verlichting is nodig voor de normale kieming van tunbergia. Maar in de periode van 12 tot 15 uur is het beter om schaduw te bieden om de plant niet bloot te stellen aan de brandende stralen van de zon. De optimale temperatuur varieert van 21 tot 25 graden.
Hoe een gewas uit zaden te laten groeien
Om tunbergia goed uit zaden te laten groeien, moet je de technologie van het zaaien en verzorgen van spruiten zorgvuldig bestuderen.
Zaaitermen en technologie
Voor het planten moet het zaad worden behandeld met groeistimulerende middelen.
Zaaien wordt aanbevolen aan het einde van de winter of in de eerste maand van de lente.
Algoritme voor zaaien:
- Vul de containers met een bevochtigd grondmengsel verrijkt met turf, graszoden en zand. In plaats van zand kun je bladaarde of humus gebruiken. Meng alle drie de componenten in gelijke hoeveelheden.
- Leg de zaden op het oppervlak en bestrooi ze met een laagje voorbereide aarde.
- Geef het plantmateriaal voorzichtig water.
- Bedek containers met een speciale film en plaats ze op een verlichte plaats, waarbij direct zonlicht wordt vermeden.
In de toekomst is het belangrijk om gunstige omstandigheden te creëren voor het ontkiemen van tunbergia-spruiten en de juiste zorg te verlenen.
Kieming en verzorging van spruiten
Zaailingen moeten worden bewaard in een kamer met temperaturen tussen 22 en 24 graden. Zorg er ook voor dat de grond in de container niet uitdroogt en maak deze systematisch vochtig. Verwijder de schuilplaats zodra de eerste scheuten verschijnen. Met goede zorg en acceptabele omstandigheden verschijnen ze binnen een week na ontscheping.
Wanneer er 2 echte bladeren zijn gevormd, moeten de zaailingen worden uitgedund, waarbij alle zwakke spruiten worden verwijderd die niet zijn aangepast aan verder leven. Je kunt knijpen om de struiken dikker te maken, maar doe dit alleen als de zaailingen 12-15 cm groot zijn. Zorg ervoor dat je de tunbergia wekelijks bemest met stikstofhoudende stoffen.
Overplanten naar open grond
Plant tunbergia-zaailingen in een bloembed nadat de vorst voorbij is. Het is beter om de plant het oostelijke of zuidelijke deel van de tuin te geven. De grond wordt aangemoedigd om gedraineerd te worden, met een neutrale omgeving, verrijkt met voedingsstoffen.
Houd bij het planten rekening met de afstand tussen de gaten van minimaal 30-45 cm Het is noodzakelijk om de steun in de vorm van een rooster of draad te installeren. Geef de zaailingen na het planten goed water.
De bloei van tunbergia duurt niet lang om te wachten, maar zal u 100 dagen na het knijpen verrassen.
Verzorging van bloemen
Tunbergia is vrij pretentieloos in de zorg en groeit met succes na een succesvolle aanplant. Maar het is nog steeds belangrijk om de cultuur van de juiste verdere zorg te voorzien, waaronder hoogwaardige watergift, bemesting, wieden en bescherming tegen ziekten en plagen.
Water geven
De plant houdt van vocht, vooral tijdens de bloeiperiode, je moet regelmatig de grond controleren en tekenen van uitdroging elimineren. Bij onvoldoende vocht kan tunbergia worden aangetast door spintmijten. Daarom moet de plant in geval van droogte worden besproeid met een spuitfles. Na de bloei wordt aanbevolen om de watergift te verminderen.
Kunstmest
Tunbergia heeft voeding nodig tijdens de periode van knopvorming. Voor deze doeleinden is het beter om mineralen te gebruiken door ze toe te voegen aan het water dat bedoeld is voor irrigatie.
Tuinbedverzorging: wieden
De grond nabij de tunbergia moet indien nodig worden onkruid en onkruid moet worden verwijderd, dat een aanzienlijk percentage vocht en schaduw opneemt en de groei en ontwikkeling van bloemen remt. Wieden zorgt ook voor zuurstof aan de wortels van de plant.
Ziekten en plagen: bestrijding en preventie
Het verschijnen van schimmel is een duidelijk teken van wateroverlast. Insecten zoals spintmijten, schaalinsecten, wittevlieg zijn gevaarlijk voor tunbergia. Ze zijn te vinden op de achterkant van het laken. In de strijd tegen verraderlijke plagen zullen alleen speciale chemicaliën helpen.
Wat te doen na de bloei
Wanneer de tunbergia vervaagd is, is het nodig om de zaden te verzamelen en de plant voor te bereiden op de winterperiode.
Zaadcollectie
Aan het einde van de bloei van tunbergia beginnen zich capsules met zaden te vormen in plaats van de knoppen. Het is raadzaam om ze op te halen voordat ze opengaan. Het is raadzaam om de gescheurde dozen met uw handen over het bedekte oppervlak te openen, de resulterende zaden vervolgens te drogen en naar kartonnen dozen te sturen.
Onder deze omstandigheden kunnen ze niet langer dan 2 jaar worden bewaard.
Voorbereiding op de winterperiode
In de herfst moet de plant worden weggegooid, omdat hij de vorst niet kan overleven. Het is het beste om het in een pot te verplanten en thuis te bewaren. Maar snijd daarvoor de scheuten af en laat ongeveer 5 knoppen achter.
Tunbergia is een van de beste planten voor het decoreren van een persoonlijk perceel, balkon, loggia, een aparte hoek in de kamer. De belangrijkste voordelen van cultuur, waardoor het zo populair is, zijn de snelle groei en de schoonheid van de bloei.
