Beschrijving en kenmerken van de rode appelvrucht, wat zijn de ondersoorten en groeigebieden
De Lingonberry-appelboom is een boom die thuis kan worden gekweekt. Ook geschikt voor grootschalige aanplant in grote oppervlakken. De plant is pretentieloos, gemakkelijk te verzorgen. Maar naast de voordelen heeft het ook enkele nadelen. Niettemin is het ras wijdverspreid in alle regio's van Rusland.
Beschrijving en kenmerken
De Lingonberry-variëteit bloeit half mei en rijpt in de nazomer, half of eind augustus. Werd tijdens de bestuiving in Moskou gefokt appelbomen Glorie aan de winnaars onbekende variëteit. De beschrijving van deze variëteit werd voor het eerst voorgesteld door A.V. Petrov in de jaren 70 van de twintigste eeuw.
Het werd weggehaald voor teelt in de centrale regio's van Rusland. De variëteit heeft echter een uitstekende smaak, is pretentieloos en bestand tegen extreme temperaturen. Daarom begonnen ze het in andere regio's te laten groeien.
De plant produceert grote langwerpige vruchten. Het gemiddelde gewicht van een appel is 100 g De appels zijn licht crème met felrode vlekken. Het vruchtvlees is erg stevig, zoet en sappig. Geschikt voor verse consumptie of voor het bereiden van compote.
Belangrijkste kenmerken
Voordat u een plant thuis plant, is het raadzaam om de kenmerken ervan te bestuderen. Zo kom je erachter welke opbrengst, grootte en winterhardheid de plant heeft.
Dimensies
Appelbomen van deze variëteit zijn ondermaats, dwerg. Daarom is hun hoogte klein - 2-3 m, bomen ontwikkelen zich in een langzaam tempo. Crohn medium verdikt, moet worden gesnoeid. De takken zijn dun, maar stabiel.
Opbrengst
De plant is behoorlijk vruchtbaar. Maar in de eerste levensjaren draagt de boom een kleine hoeveelheid fruit. De boom geeft de eerste vruchten al 2-3 jaar. De piekopbrengst wordt waargenomen na 7-8 jaar. Tuinders verzamelen tot 150 kg appels van één appelboom.
De frequentie van vruchtvorming
De vruchten rijpen ongelijkmatig, geleidelijk. Daarom moeten ze in 2-3 doses worden verzameld. De oogst begint eind augustus en duurt tot half september. Rijpe appels moeten roodachtig geel van kleur zijn. Rijpe vruchten brokkelen vaak vanzelf af, zodat ze gemakkelijk te verzamelen zijn.
Winterhardheid
De plant kenmerkt zich door een hoge vorstbestendigheid. Het bevriest niet en sterft niet, zelfs niet bij strenge vorst. Maar om de wortels te beschermen, wordt aanbevolen om ze te mulchen. En het is beter om jonge takken met jute te bedekken.
Ziekteresistentie
Dit ras is vatbaar voor schurftontwikkeling. Vooral vaak wordt het beïnvloed tijdens het regenseizoen.Op ziek fruit verschijnen zwarte stippen die boven het oppervlak van de huid uitsteken.
Om het verschijnen van deze schimmelziekte te voorkomen, is het noodzakelijk om bomen in het voorjaar te besproeien met speciale antiseptische samenstellingen.
Ook kunnen bij gebrek aan de juiste zorg vruchtrot en cytosporose ontstaan. Ook wordt de plant vaak aangetast door ongedierte. Vaak parasiteren slakken, rupsen, bladluizen erop. Daarom worden appels wormachtig, hun uiterlijk verslechtert. Om dit te voorkomen, moet u de planten goed verzorgen.
Voor-en nadelen
De plant heeft de volgende voordelen ten opzichte van andere soorten:
- Het geeft heel snel de eerste oogst. Na 2-3 jaar verschijnen de eerste appels aan de boom.
- Hoge opbrengsten. Van één appelboom kun je tot 150 kg fruit verzamelen.
- Oogsten ongeacht de weersomstandigheden. De plant produceert in zowel droge als regenachtige zomers evenveel fruit.
- Winterhardheid. Appelbomen bevriezen niet. Zelfs als sommige takken bevriezen, zullen ze in het voorjaar moeten worden verwijderd, waarna de boom zich snel zal herstellen.
- Prachtig fruit. Ze hebben een goede presentatie, zijn stevig en trekken kopers aan.
- Lage bomen. Het voordeel van dwergvariëteiten is dat ze gemakkelijk te snoeien zijn, dus het verzorgen ervan is veel gemakkelijker.
- Veelzijdigheid. De vruchten kunnen worden gebruikt voor de voorbereiding van voorbereidingen voor de winter of vers worden geconsumeerd.
Het belangrijkste nadeel is een zwakke immuniteit, waardoor de plant wordt blootgesteld aan frequente ziekten. Ook de bosbessen zijn slecht houdbaar, daarom is het aan te raden om appels te eten voor december-januari. Ze dienen niet goed voor transport, raken zwaar gewond op de weg.
Wat zijn de ondersoorten?
De appelboom Lingonberry verwijst naar dwergplanten. Het kan echter ook als zuil worden gekweekt. Hiervoor worden ze geënt op superdwerg onderstammen, waarna een kroon wordt gevormd in de vorm van een kolom.
Dwerg
Op een dwergonderstam heeft de boom een bovenliggende opstelling van paarden, de hoogte van dit type appelbomen is niet meer dan 2 meter. Het wordt aanbevolen om de kroon van deze soort in lagen te vormen, dan zal de cultuur zich goed ontwikkelen.
Zuilvormig
De voordelen van deze ondersoort zijn onder meer:
- Kleine bomen, waardoor ze gemakkelijk te overwinteren zijn.
- Snelle vruchtvorming - al in het tweede en soms in het eerste jaar van planten.
- Een uitstekende oplossing voor kleine oppervlakten, aangezien u zoveel mogelijk bomen kunt planten.
De nadelen zijn dat er een zeer korte vruchtperiode is - na 15 jaar moet de cultuur worden veranderd.
Distributiegebieden
De plant is wijdverspreid in de zuid-centrale regio's van Rusland. Het wordt verbouwd in de regio's Tver, Vladimir en Yaroslavl. Onlangs is de variëteit wijdverspreid geworden in de regio Volga-Vyatka.
